Lęk separacyjny u psa jest dość poważnym zaburzeniem, z którym można walczyć. Trzeba tylko poznać problem (wroga), dowiedzieć się jakie są przyczyny lęku separacyjnego, skąd się biorą i spróbować odbudować pewność siebie u naszego czworonoga.

Lęk separacyjny u psa – jak sobie z tym poradzić?

Psy są zwierzętami stadnymi i mocno przywiązują się do swojej ludzkiej rodziny i spędzania z nią czasu. Każdy osobnik może inaczej reagować na samotne pozostawanie w domu. Na jednych psach nie zrobi to wrażania i większość czasu prześpią na kanapie, a dla innych może się to wiązać z ogromnym stresem, strachem i frustracją. Psy, które są niespokojne po wyjściu wszystkich domowników najprawdopodobniej cierpią na lęk separacyjny. Zaburzenie to może występować u psów różnych ras i przejawiać się w różnoraki sposób. Dlatego warto dowiedzieć się czym jest lęk separacyjny u psa, jakie są jego objawy i jak sobie z nim radzić, aby umieć pomóc swojemu czworonogowi i poprawić jego i nasz komfort życia.

Czym jest lęk separacyjny u psa?

Najprościej rzecz ujmując lęk separacyjny to zaburzenia w zachowaniu zwierzaka. Psy bardzo przywiązują się do swoich ludzkich towarzyszy i w momencie, gdy są od nich odizolowani, albo pozostają same w domu pojawia się u psa niepokój, który potęguje uczucie lęku. Bez względu czy lęk separacyjny dotyczy dorosłego psa, czy szczeniaka może on przejawiać się głośnym szczekaniem, albo wyciem. Psy pozostawione same sobie bywają nadpobudliwe, co skutkuje niszczeniem przedmiotów i demolowaniem mieszkania. Lęk separacyjny u psa jest do tego stopnia niebezpieczny, że może doprowadzić psa nawet do samookaleczania. Z dostępnych badań wynika, że lęk separacyjny dotyka psy różnych ras, jednak częściej na lęk separacyjny narażone są kundelki, a także psy ze schroniska, które są po przejściach. Lęk separacyjny jest uciążliwy nie tylko dla samego psa, ale również dla domowników – szkody materialne w mieszkaniu, a także sąsiadów – męczące, długotrwałe ujadanie psa. Lęk separacyjny u psa nie mija samoistnie, człowiek musi mu pomóc opanować emocje i przyzwyczaić do trudnej sytuacji, jaką jest samotne pozostawanie w domu.

Lęk separacyjny u psa objawy

Zaburzenie jakim jest lęk separacyjny u różnych psów może przejawiać się w nieco inny sposób i z różną intensywnością. Ważne jest, aby obserwować psa i w porę wynotować wszystkie niepokojące objawy, w tym celu warto zainstalować kamerkę w domu, która nagra jak pies zachowuje się podczas naszej nieobecności. Wówczas można prześledzić dokładnie cały dzień i dowiedzieć się jak długo pies szczeka i co robi gdy właściciela nie ma w pobliżu. Podglądanie psa może nam wiele powiedzieć.
Objawy lęku separacyjnego:

• zmniejszenie apetytu, pies podczas nieobecności właścicieli nie je i nie pije
• wylizywanie, albo wręcz wygryzanie sierści
• bardzo częste ziewanie i oblizywanie się
• napięcie mięśni
• płytkie, albo szybkie zianie
• nadmierna ekscytacja i nadpobudliwość
• przeciągające się w czasie szczekanie, wycie, ujadanie, albo piszczenie
• problemy ze snem, pies nie potrafi sobie znaleźć miejsca i odpoczywać
• drapanie drzwi
• oddawanie moczu i kału w domu, co w normalnych warunkach się nie zdarza
• biegunka
• spadek odporności
• stany depresyjne, pies nie chce się bawić, jest osowiały
• nieodstępowanie właściciela po powrocie nawet na moment, podążanie za człowiekiem krok w krok
• niechęć w kontaktach z innymi zwierzętami, także przedstawicielami tej samej rasy

Powyższe objawy nie wyczerpują listy objawów lęku separacyjnego, są one najczęściej występującymi, jednak wiadomo, że każde stworzenie jest inne i może w stresującej sytuacji reagować w inny sposób. Zdarzają się osobniki, które po odizolowaniu od właściciela nie odchodzą od drzwi czekając na ich przyjście i mogłoby się wydawać, że to dobra reakcja, ale to też jest objaw lęku separacyjnego.

Lęk separacyjny – przyczyny

Za najczęstszą przyczynę lęku separacyjnego uznaje się nieodpowiednio przeprowadzony proces socjalizacji, albo całkowity brak socjalizacji psa. W momencie odebrania szczeniaka od matki należy kontynuować proces socjalizacji, który już się rozpoczął. Psa powinno zapoznać się z jak największą ilością różnorodnych bodźców, a także zapewnić mu kontakt z ludźmi i zwierzętami. Opiekun zwierzaka powinien też od początku uczyć psa samodzielności, zbyt emocjonalne podejście do pupila może niestety przynieść w późniejszym czasie negatywne efekty. Pies przywiąże się do człowieka tak mocno, że nie będzie potrafił bez niego normalnie funkcjonować, a po oddzieleniu psa od człowieka pojawi się lęk separacyjny. Stosowanie nieodpowiednich technik wychowawczych i szkoleniowych również może negatywnie wpłynąć na psychikę zwierzaka. Niektórzy specjaliści wspominają też, że są rasy psów, u których lęk separacyjny występuje częściej niż u innych.

Lęk separacyjny u szczeniaka

Problem lęku separacyjnego bardzo często pojawia się u szczeniaka. Jednak trzeba wziąć pod uwagę, że nie dzieje się to bez przyczyny. Szczeniak przez pierwsze tygodnie swojego życia przebywa nieustannie w towarzystwie matki i rodzeństwa, aż tu nagle trafia do nowej rodziny i jego życie wywraca się do góry nogami. Trafia w nieznane otoczenie, zmienia się jego tryb dnia, poznaje nowe zapachy, rytuały, nowych ludzi, a niekiedy i zwierzęta. Cała ta sytuacja jest dla szczeniaka bardzo stresująca i może to wywołać u niego lęk separacyjny.

Lęk separacyjny u psa ze schroniska

Psy ze schroniska mają różną przeszłość, wiele z nich miało traumatyczne przeżycia i zostało najzwyczajniej w świecie porzuconych. Niekiedy lęk separacyjny jest jedną z przyczyn oddania psa do schroniska. Psy, które już raz zostały porzucone przez swojego człowieka odczuwają ogromny strach jak właściciel zostawia je same. Trzeba o tym pamiętać i uzbroić się w cierpliwość, jednocześnie pokazując psu, że samodzielne pozostawanie w domu nie jest niczym strasznym.

Jak sobie radzić z lękiem separacyjnym u psa – jak leczyć lęk separacyjny?

Jeśli u Twojego psa pojawił się lęk separacyjny to niestety problem ten sam nie zniknie. Można jednak dołożyć starań, aby lęk separacyjny w ogóle się nie pojawił. Jak tylko szczeniak przekroczy próg nowego domu trzeba odpowiednio z nim postępować. Ustalenie konkretnych zasad i harmonogramu dnia da zarówno Tobie, jak i twojemu psu pewną stabilizację. Pies szybko się przyzwyczai, że po wstaniu jest spacer i czas na zabawę, później jedzenie, a następnie Ty zajmujesz się swoimi obowiązkami, a pies ma czas dla siebie, na odpoczynek. Po twoim powrocie znowu jest spacer, jedzenie i zabawa. Psu można okazywać miłość, ale niezbyt przesadnie. Ważne, aby wychodząc z domu, nie lamentować i nie powtarzać psu, że niedługo wrócisz, tylko zrobić to bez większego echa. Podobnie po powrocie do domu, daj psu parę minut, po czym spokojnie się z nim przywitaj.

Zrozumiałe jest to, że właściciel chce zrobić wszystko, aby jego pies poczuł się lepiej. Lęk separacyjny to ogromne obciążenie psychiczne dla psa. Istnieją jednak różne sposoby na zmniejszenie stresu u czworonoga podczas wychodzenia z domu:

• pozostawienie ubrania ze swoim zapachem
• pozostawienie zabawek węchowych, aby zająć czymś głowę psa
• włączenie radia, co może dawać psu wrażenie, że ktoś jest w domu i w ten sposób zwierzę będzie spokojniejsze
• wychodzenie w ciągu dnia kilkukrotnie z pomieszczenia w jakim przebywa pies
• oswojenie psa z rytuałem ubierania; przygotuj się do wyjścia ubierając kurtkę, buty i weź torebkę, a następnie się rozbierz; warto taką czynność powtarzać co jakiś czas, aby pies się z nimi oswoił i nie kojarzył tego momentu z samotnością, i aby nie narastał u niego stres

Jeśli powyższe działania nie przynoszą żadnych efektów, warto udać się do behawiorysty, który pomoże nam podjąć odpowiednie kroki. Skuteczne bywają masaże relaksacyjne, albo kamizelki przeciwlękowe. Na niektóre psy zadziałają suplementy, albo feromony. Istnieją leki uspokajające dla psa na lęk separacyjny, albo można spróbować zastosować zioła, takie jak: melisa, waleriana, czy dziurawiec. Jednak w niektórych przypadkach lęk separacyjny u psa jest tak silny, że można leczyć go wyłącznie farmakologicznie.

Lęk separacyjny u psa jest bardzo poważnym zaburzeniem, z którym trzeba się zmierzyć, aby Tobie i twojemu pupilowi żyło się spokojniej. Przydadzą się dodatkowe pokłady cierpliwości, bo na efekty będzie trzeba poczekać. Warto podjąć te kroki i nauczyć psa, że samotne pozostawanie w domu nie jest niczym strasznym. Przewlekły stres jaki wywołuje lęk separacyjny może niestety negatywnie odbić się na zdrowiu psa.

A jak Wasze psy znoszą samotność? Wiecie co robią, kiedy Wy wychodzicie z domu?