Zimny ogon u psa to powszechny problem. Nie wszyscy są jednak świadomi, że taka przypadłość może dotknąć również naszego psa. Zimny ogon to nie jedyna nazwa tej przypadłości, można się również spotkać z nazwami bardziej potocznymi, jak: „smutny”, czy „martwy” ogon u psa. Postaramy się nieco bardziej przybliżyć, czym jest zimny ogon u psa, jakie są jego objawy i jak można go skutecznie leczyć. Zapoznanie się z tym tematem jest szczególnie istotne dla opiekunów psów, ponieważ umożliwi im szybkie rozpoznanie i podjęcie odpowiednich działań w przypadku wystąpienia zimnego ogona u ich pupila. Wiedza na ten temat może przyczynić się do zapewnienia psu ulgi i komfortu, a także zminimalizowania ryzyka długotrwałych powikłań.

Syndrom zimnego ogona u psa – co to jest?

Termin „zimny ogon” odnosi się do stanu, w którym ogon psa staje się obwisły, wygląda jakby był złamany. Syndrom zimnego ogona u psa, znany jest również jako limber tail syndrome, albo cold water tail. Dotyka psów i może powodować dyskomfort oraz ograniczenie ich zdolności ruchowych. Chociaż angielska nazwa sugeruje, że zespół ten jest spowodowany przez zimną wodę, może mieć wiele różnych przyczyn. Wiele osób może nie zdawać sobie sprawy z istnienia tego problemu, dopóki problem nie dotknie ich psów. U psa, u którego stwierdzono powyższą przypadłość, ogon staje się zimny, sztywny i bolesny. Ponadto mogą pojawić się trudności w poruszaniu ogonem, a nawet utrata kontroli nad mięśniami ogona. Najogólniej rzecz ujmując zimny ogon to „porażenie” ogona, co jest wywoływane przez zapalenie mięśni i nerwów.

Syndrom zimnego ogona zazwyczaj dotyczy psów średnich i dużych rasach, zwłaszcza psów myśliwskich i ras wodnych. Zjawisko to można obserwować u psów rasy retriever, seter, husky, labrador czy owczarek. Często występuje u psów aktywnych fizycznie, lubiących kąpiele w jeziorze i morzu.

Zimny ogon u psa – przyczyny

Syndrom zimnego ogona to stan, w którym u psa występuje bolesne i sztywne opadanie ogona. Wielu opiekunów psów może być zaniepokojonych, gdy ich zwierzak nagle zaczyna przejawiać objawy zimnego ogona, ale istnieje wiele możliwych przyczyn tego zjawiska:

• Długotrwała, intensywna aktywność fizyczna, może prowadzić do podrażnienia mięśni ogona.
• Zbyt długie kąpiele w zimnej wodzie w jeziorze lub morzu, są częstą przyczyną przeziębiania i porażenia mięśni ogona.
• Urazy ogona. Uderzenia, stłuczenia lub skręcenia ogona.
• Długotrwałe pozostawanie w jednej pozycji. Jeżeli pies pozostaje przez dłuższy czas w jednej pozycji, na przykład na twardym podłożu lub w ciasnym pomieszczeniu, może dojść do ucisku nerwów i mięśni ogona.
• Pogoda. Niektóre psy są bardziej podatne na wystąpienie tej przypadłości w zimnych i wilgotnych warunkach.
• Czynniki genetyczne. Istnieje podejrzenie, że niektóre rasy psów mogą być bardziej predysponowane do rozwoju zespołu zimnego ogona.

Zanim uznacie, że pies cierpi na zimny ogon, dokładnie zbadajcie czworonoga. Sprawdźcie ogon, aby mieć pewność, że rzeczywiście nie jest on złamany, spuchnięty, ani też nie ma innego urazu mechanicznego.

Jak się objawia zimny ogon u psa?

Syndrom zimnego ogona u psa to stan, który może wystąpić u psów, zwłaszcza u niektórych ras, po intensywnym wysiłku fizycznym lub po długim pływaniu w zimnej wodzie. Oto kilka objawów charakterystycznych dla tego stanu:

• Opadnięty ogon. Najbardziej charakterystycznym objawem jest opadnięcie ogona. Ogon psa może wydawać się, jakby wisiał bezwładnie i był pozbawiony normalnego napięcia mięśniowego.
• Bolesność ogona. Pies może odczuwać dyskomfort, a nawet ból w okolicy ogona. Może reagować na dotyk lub manipulację ogonem.
• Trudności w poruszaniu ogonem. Można zauważy, że pies ma problem z unoszeniem, machaniem lub wyginaniem ogona. Może mieć ograniczoną kontrolę nad ruchem ogona.
• Zmniejszona aktywność. Z powodu bólu i dyskomfortu związanego z ogonem, pies może być mniej aktywny niż zwykle. Może unikać ruchu, szczególnie ruchów ogonem.
• Podwinięcie ogona. U niektórych psów widoczne jest wyraźne podwijanie ogona pod siebie. Czynność ta jest wykonywana w celu zredukowania dyskomfortu i odczuwanego bólu.
• Wzmożone zainteresowanie ogonem. Psy chcąc złagodzić ból, często wylizują lub wygryzają sierść z danego miejsca. Co z kolei skutkuje utratą włosów, a nawet występowaniem stanów zapalnych skóry.

Jeśli podejrzewasz, że zimny ogon u psa, ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem. Weterynarz może dokładnie zbadać psa, zdiagnozować problem i zalecić odpowiednie leczenie lub środki łagodzące objawy.

Leczenie

Leczenie zimnego ogona u psa zwykle obejmuje kombinację działań mających na celu złagodzenie bólu, redukcję stanu zapalnego, wsparcie procesu gojenia się ogona i przywrócenie go do pełnej sprawności. W końcu nic nie cieszy tak, jak widok psa merdającego ogonem.

Oto kilka zaleceń dotyczących leczenia zimnego ogona u psa:

• Odpoczynek i unikanie aktywności. Ważne jest, aby pies miał czas na odpoczynek, warto na kilka dni ograniczyć intensywne treningi, czy bardzo długie spacery. Regeneracja psiego organizmu jest bardzo ważna.
• Czasowe zaprzestanie kąpieli w jeziorze i morzu. Długie kąpiele w zimnej wodzie mogą jedynie pogłębić problem i wydłużyć czas rekonwalescencji.
• Miejscowe środki przeciwzapalne i przeciwbólowe. Stosowanie maści lub żelów przeciwbólowych na obszar ogona po wcześniejszej konsultacji z weterynarzem, może przynieść psu znaczną ulgę.
• Leki przeciwbólowe. W bardzo ostrym stanie zimnego ogona u psa bywa konieczne zastosowanie leków przeciwbólowych, aby złagodzić ból i stan zapalny.
• Stosowanie ciepłych okładów. Można zastosować lekkie ciepło na okolicę ogona, na przykład przy pomocy ciepłego kompresu lub termofora o niskiej temperaturze. Uważaj jednak, aby nie stosować zbyt gorącego źródła ciepła, aby nie spowodować poparzenia.
• Kontrolowanie stanu ogona. Jeśli wystąpią oznaki infekcji, takie jak zaczerwienienie, obrzęk lub wydzielina, konieczne może być podanie antybiotyków lub innych leków przeciwbakteryjnych.

Poza wdrożeniem odpowiedniego leczenia istnieje kilka środków ostrożności, które można podjąć, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego schorzenia. Mianowicie, należy unikać nadmiernego obciążania ogona, zapewnić psu ciepłe i suche środowisko oraz regularne badać stan zdrowia czworonoga.

Jak długo trwa syndrom zimnego ogona u psa?

Syndrom zimnego ogona u psa zwykle jest stanem tymczasowym i samoograniczającym. Czas trwania objawów może się różnić w zależności od indywidualnego przypadku. Zazwyczaj objawy ustępują samoistnie w ciągu kilku dni. W skrajnych ostrych przypadkach może to trwać dłużej, nawet kilka tygodni. Czas gojenia jest zmienny i zależy od stopnia uszkodzenia ogona oraz sposobu, w jaki pies odpowiada na leczenie i odpoczynek. W większości przypadków, po okresie odpoczynku i unikania dalszego obciążenia ogona, psy z syndromem zimnego ogona powinny stopniowo odzyskiwać normalną kontrolę i ruchomość ogona. Objawy bólu i dyskomfortu powinny się złagodzić, a ogon powinien stopniowo przywracać się do poprzedniego stanu. Ważne jest, aby monitorować stan psa i obserwować, czy objawy się zmniejszają. Jeśli objawy nie ustępują po 5-7 dniach, a wręcz widać ich nasilenie lub występują inne niepokojące objawy, zaleca wizytę w lecznicy weterynaryjnej. Weterynarz będzie w stanie dokładnie ocenić stan psa i zaproponować dalsze działania, jeśli to konieczne. Pamiętaj, że zespół zimnego ogona u psów może różnić się pod względem czasu trwania i przebiegu.

Zimny ogon u psów to schorzenie, które może powodować duży dyskomfort i negatywnie wpływać na ich ruchliwość. Opiekunowie psów powinni być świadomi objawów tego schorzenia i w razie potrzeby skonsultować się z weterynarzem. Ważne jest zrozumienie, że zazwyczaj jest to stan tymczasowy i nie stanowi trwałego uszczerbku na zdrowiu. Przestrzeganie zaleceń dotyczących odpoczynku i leczenia objawowego pomaga w szybkim powrocie do pełnej sprawności.