Zastanawiając się nad tematem trzymania psa na łańcuchu, przypomniały mi się wspomnienia z dzieciństwa, kiedy to mijając sąsiednie posesje, widziałam psy przykute łańcuchami do budy. Dla wielu z nas obraz ten może wydawać się elementem przeszłości, jednak nadal jest aktualny i budzi wiele emocji oraz kontrowersji. W moim sercu zawsze budził smutek i współczucie dla tych czworonożnych towarzyszy, którzy, mimo swej lojalności i niezachwianej miłości do człowieka, bywają skazani na życie w ograniczonej przestrzeni. Dlatego też, z perspektywy osoby, która poświęciła wiele lat na zrozumienie potrzeb i zachowań naszych psich przyjaciół, pragnę podzielić się wiedzą i refleksjami na temat tego, co oznacza trzymanie psa na łańcuchu.
Pójdź na skróty
Czy można trzymać psa na łańcuchu?
Omawiając kwestię trzymania psa na łańcuchu, nie można pominąć kluczowego aspektu, jakim jest obowiązujące prawo, zwłaszcza art. 9 pkt 2 ustawy o ochronie zwierząt. Przepis ten jasno określa, że trzymanie zwierząt domowych na uwięzi w sposób stały dłużej niż 12 godzin w ciągu doby jest zabronione, jeśli wiąże się z uszkodzeniem ciała lub cierpieniem zwierzęcia, oraz jeśli nie zapewnia możliwości niezbędnego ruchu. Ponadto, długość łańcucha dla psa nie może być krótsza niż 3 metry.
Jest to regulacja mająca na celu zapewnienie podstawowego dobrostanu zwierzętom domowym, w tym psom. W praktyce oznacza to, że choć prawo dopuszcza możliwość trzymania psa na łańcuchu, nakłada jednocześnie ścisłe ograniczenia co do czasu i sposobu jego stosowania. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy pies, niezależnie od rasy, wielkości czy wieku, potrzebuje regularnej aktywności fizycznej i społecznego kontaktu, co jest trudne do osiągnięcia, kiedy zwierzę jest stale przypięte do łańcucha.
Kluczowym aspektem jest nie tylko zapis prawny, ale również zrozumienie, że psy są istotami społecznymi, które do prawidłowego rozwoju potrzebują interakcji z innymi psami i ludźmi, a także możliwości swobodnego eksplorowania otoczenia. Trzymanie psa na łańcuchu przez dłuższy czas, nawet jeśli spełnione są warunki określone przez prawo, może prowadzić do problemów behawioralnych, frustracji i stresu u zwierzęcia.
Dlatego też, choć istnieją sytuacje, kiedy użycie łańcucha/smyczy może wydawać się konieczne, zawsze warto poszukać alternatywnych rozwiązań, które lepiej służą potrzebom i dobrostanowi naszego psiego towarzysza. Podejście to nie tylko jest zgodne z literą prawa, ale przede wszystkim z duchem współczesnej wiedzy o potrzebach zwierząt domowych.
Dlaczego ludzie trzymają psy na łańcuchu?
Ludzie decydują się na trzymanie psów na łańcuchu z różnych powodów.
- Częstym powodem jest brak odpowiedniego ogrodzenia lub ograniczona przestrzeń, co skłania właścicieli do używania łańcucha jako środka zapobiegawczego przed ucieczką psa. Wielu uważa, że jest to tymczasowe rozwiązanie, dopóki nie znajdą lepszego sposobu na zabezpieczenie swojego podwórka lub ogrodu. Jednak stan ten się przedłuża, a właściciele psów nie szukają innych rozwiązań, uznając je za wygodne.
- Niektórzy właściciele trzymają psy na łańcuchu, ponieważ oczekują, że będą one strzegły ich gospodarstwa. Wierzą, że pies na łańcuchu lepiej zareaguje na obcych i będzie skutecznym odstraszaczem dla potencjalnych intruzów.
- Innym powodem jest trudność w radzeniu sobie z problematycznym zachowaniem. Właściciele mogą czuć się przytłoczeni lub niezdolni do opanowania zachowań takich jak nadmierne szczekanie, agresja czy ucieczki. Zamiast szukać profesjonalnej pomocy u behawiorystów, wybierają łańcuch jako sposób na kontrolę psa.
- Czasami za trzymanie psa na łańcuchu odpowiada przekonanie, że jest to część procesu tresury lub sposób na utrzymanie dominacji. Właściciele mogą wierzyć, że dzięki temu pies lepiej zrozumie swoje miejsce w hierarchii „stada” i będzie bardziej posłuszny. Nic bardziej mylnego!
Niezależnie od powodów, ważne jest, aby właściciele psów zdawali sobie sprawę z negatywnych konsekwencji trzymania psów na łańcuchu. Rozumienie tych konsekwencji i poszukiwanie alternatywnych metod zapewnienia bezpieczeństwa i swobody dla swojego psa jest kluczowe dla budowania zdrowej i szczęśliwej relacji z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi.
Negatywne skutki trzymania psa na łańcuchu
Trzymanie psa na łańcuchu ma szereg negatywnych konsekwencji dla jego dobrostanu, zarówno fizycznego, jak i psychicznego.
- Zaczynając od aspektów fizycznych, ograniczona przestrzeń ruchu prowadzi do problemów ze stawami i mięśniami. Psy, które spędzają dużo czasu na łańcuchu, często cierpią z powodu niedorozwoju mięśniowego oraz mogą mieć problemy z prawidłową postawą ciała. Dodatkowo, brak możliwości swobodnego poruszania się uniemożliwia im naturalne zachowania, takie jak bieganie czy zabawę, co jest kluczowe dla utrzymania dobrej kondycji fizycznej.
- Z punktu widzenia zdrowia psychicznego, psy na łańcuchu mogą doświadczać stresu, frustracji i nudy. Te emocjonalne stany prowadzą do zachowań kompulsywnych, takich jak nieustanne kręcenie się w kółko czy nadmierne szczekanie. Długotrwałe wystawienie na tego typu warunki może skutkować agresją lub apatią, co znacząco utrudnia budowanie pozytywnej relacji z psem i może być niebezpieczne dla otoczenia.
- Istotnym aspektem jest również fakt, że psy trzymane na łańcuchu są pozbawione możliwości interakcji społecznych. Psy są zwierzętami stadnymi, które do prawidłowego rozwoju potrzebują kontaktu z innymi psami oraz ludźmi. Brak takich interakcji prowadzi do problemów behawioralnych, w tym trudności w adaptacji do nowych sytuacji, lęków oraz agresji wynikającej z frustracji.
Trzymanie psa na uwięzi nie tylko jest szkodliwe dla jego zdrowia fizycznego i psychicznego, ale także może utrudniać lub nawet uniemożliwiać budowanie zdrowej i pozytywnej relacji między psem a jego opiekunem.
Konsekwencje prawne trzymania psa na uwięzi
Nieprzestrzeganie przepisów ustawy o ochronie zwierząt, w szczególności art. 9 pkt 2, może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych dla osób trzymających psy na łańcuchu w sposób niezgodny z prawem. Zgodnie z tym artykułem, stałe trzymanie zwierzęcia na uwięzi przez więcej niż 12 godzin dziennie lub w sposób ograniczający jego potrzebę ruchu i powodujący cierpienie, jest uznawane za wykroczenie.
Osoby, które nie stosują się do tego przepisu, narażają się na ryzyko odpowiedzialności prawnej, która może objawiać się w formie aresztu lub nałożenia grzywny (Art. 37 ustawy o ochronie zwierząt). Sankcje te są narzędziem mającym na celu zapewnienie ochrony dobrostanu zwierząt i zniechęcenie właścicieli do stosowania praktyk, które mogą być szkodliwe dla ich podopiecznych.
Podjęcie kroków w kierunku zapewnienia psom odpowiednich warunków życia, które respektują ich potrzeby fizyczne i emocjonalne, jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale także wyrazem szacunku i troski o ich dobrostan.
Gdzie zgłosić, trzymanie psa na łańcuchu?
Jeśli napotkasz sytuację, w której pies jest trzymany na łańcuchu w sposób, który budzi Twoje obawy, istnieje kilka kroków, które możesz podjąć. Pierwszym krokiem jest dokładna analiza sytuacji. Zwróć uwagę na to, czy pies jest trzymany na łańcuchu przez cały czas, czy ma zapewniony dostęp do schronienia, wody i jedzenia oraz czy wykazuje oznaki złego traktowania lub zaniedbania.
Jeśli twoje obawy są uzasadnione, istnieje kilka miejsc, do których możesz zgłosić ten problem. Do najważniejszych należą:
- Policja. W sytuacji, gdy podejrzewasz, że doszło do naruszenia przepisów ustawy o ochronie zwierząt, możesz zgłosić sprawę na najbliższym komisariacie. Policja ma obowiązek zareagować na takie zgłoszenie i podjąć stosowne kroki.
- Straż Miejska. W niektórych miastach straż miejska zajmuje się również sprawami dotyczącymi zwierząt i może interweniować w przypadkach ich zaniedbania czy złego traktowania.
- Organizacje zajmujące się ochroną zwierząt. Organizacje takie jak lokalne towarzystwa ochrony zwierząt często działają w porozumieniu z władzami i mogą oferować pomoc w sprawdzeniu warunków, w jakich żyje zwierzę, oraz w podjęciu dalszych działań.
- Powiatowy Lekarz Weterynarii.
Pamiętaj, że każde zgłoszenie powinno być dokładne i zawierać możliwie jak najwięcej informacji, które mogą być pomocne w ocenie sytuacji i podjęciu odpowiednich działań. Ważne jest, aby podejść do sprawy z troską i odpowiedzialnością, mając na uwadze dobro czworonoga.
Interwencja zewnętrzna może być nie tylko sposobem na zapobieganie nieprawidłowościom w traktowaniu zwierząt, ale także okazją do edukacji właścicieli na temat odpowiedzialnej i humanitarnej opieki nad zwierzętami.
Źródło:
- isap.sejm.gov.p – Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt
- obrona-zwierzat.pl
- zerwijmylancuchy.pl