W języku polskim istnieje wiele zwrotów i wyrażeń, które są nieodłącznym elementem codziennych rozmów. Jednak nie zawsze jesteśmy pewni, jakie dosłowne znaczenie mają związki frazeologiczne. Nie wiedząc, co oznaczają, możemy używać ich w niewłaściwy sposób, albo błędnie rozumieć wypowiedzi innych. Warto przyjrzeć się nieco bliżej powiedzeniu „tu leży pies pogrzebany”, aby poznać jego pochodzenie i dosłowne znaczenie.

Tu jest pies pogrzebany – co to znaczy?

Idiomy pozwalają na wyrażenie skomplikowanych myśli i emocji w zwięzły i obrazowy sposób. Warto pamiętać, że znaczenie takich idiomów może różnić się w zależności od kontekstu. Dlatego zawsze warto analizować sytuację i kontekst, w którym są używane, aby zrozumieć, co dokładnie chce przekazać mówiący. Jest to metafora, która nie ma dosłownego związku z psami ani pogrzebami, ale jest często stosowana w codziennych rozmowach. Wyrażenie to jest używane w języku potocznym i można się spotkać z dwoma wersjami: tu jest pies pogrzebany oraz tu leży pies pogrzebany. Zarówno pierwsza, jak i druga wersja są dopuszczalne. Oznaczają one to samo, podkreślają, że kwestia, która jest omawiana, jest najważniejsza, czyli w tym tkwi sedno sprawy.

Przykłady użycia

Przedstawiamy kilka przykładów użycia związku frazeologicznego „tu jest pies pogrzebany”. Wyrażenie to jest przydatne, gdy chcemy podkreślić kluczowe zagadnienie w danej sytuacji lub skupić uwagę na konkretnych aspektach omawianej sprawy.

• W naszej firmie cały czas szwankuje komunikacja i tu jest pies pogrzebany.
• Nasze małżeństwo się rozpada, bo w ogóle ze sobą nie rozmawiamy i tu jest pies pogrzebany.
• W procesie rekrutacji skupiliśmy się tylko na doświadczeniu kandydatów, a zupełnie zignorowaliśmy ich zdolności do pracy w zespole, i tu jest pies pogrzebany.

Jak inaczej powiedzieć tu leży pies pogrzebany: sedno sprawy; w tym rzecz; w tym sęk; meritum; przyczyna problemu; w tym tkwi problem.

Skąd się wzięło powiedzenie „tu jest pies pogrzebany”?

Powiedzenie „da liegt der Hund begraben” pochodzi z języka niemieckiego i dosłownie tłumaczy się na język polski jako „tu leży pies pogrzebany”. Pochodzenie tego frazeologizmu jest bardzo ciekawe. W trakcie trwania wojny trzydziestoletniej w XVII wieku w Turyngii dwóch kochanków znalazło nietypowo sposób przesyłania sobie listów miłosnych. Do tego celu używali psa o imieniu Stuczel, który bardzo dobrze odnalazł się w roli gońca pocztowego. Pies był niezwykle oddany i skutecznie wykonywał swoje zadanie. Niestety, życie Stuczela dobiegło końca, a owdowiała pani zamku Winterstein, której dzielnie służył postanowiła urządzić mu uroczysty pogrzeb. Początkowo chciano go pochować na cmentarzu, jednak miejscowy duchowny miał ku temu obiekcje. Uważał, że święte miejsce nie jest odpowiednie na pogrzebanie psa. W związku, z czym pochowano czworonoga obok zamku Winterstein. Na miejscu tym umieszczono tablicę upamiętniającą psa, na której widniał napis „da liegt der Hund begraben”, czyli tu leży pies pogrzebany. Powiedzenie to bardzo szybko przeniknęło do języka niemieckiego jako frazeologizm, a z czasem również i do języka polskiego.

Związki frazeologiczne wzbogacają, a zarazem urozmaicają naszą komunikację. Jednak te rzadziej używane dla wielu osób mogą być niejasne. Warto wskazać, że używanie powiedzenia „tu jest pies pogrzebany” może być skutecznym sposobem na podkreślenie, że problem jest kluczowy i nie może być zignorowany. Tak więc, kiedy usłyszycie to powiedzenie, pamiętajcie, że chodzi o coś więcej niż tylko frazę słowną.