Istnieje wiele chorób psów, o których właściciel czworonoga powinien wiedzieć. Dzięki temu będzie umiał on szybko wychwycić pojawiające się objawy i w porę udać się do weterynarza, który wdroży odpowiednie leczenie. W grupie wspomnianych chorób bardzo groźna jest parwowiroza u psa. Dlatego też warto przeczytać poniższy artykuł, aby dowiedzieć się jakie parwowiroza u psa ma objawy, jak przebiega choroba, jakie leczenie w przypadku parwowirozy u psa przyniesie najlepsze efekty? Co może zrobić właściciel, aby uchronić swojego psa przed parwowirozą?

Choroby psów – parwowiroza

Parwowiroza to choroba zakaźna, która najczęściej atakuje młode psy, głównie szczeniaki i w wielu przypadkach kończy się śmiercią zwierzęcia. Niekiedy jednak zdarza się również, że parwowiroza występuje u dorosłego psa. Parwowiroza u psa wywoływana jest przez parwowirusy typu 2 CPV-2, CPV-2a, CPV-2b, CPV-2c. Wirus ten atakuje przede wszystkim komórki ulegające szybkiemu podziałowi, dlatego też skupia się na: komórkach krypt jelitowych, młodych erytrocytach, komórkach mięśnia sercowego, granulocytach, komórkach układu limfatycznego.

Parwowiroza jest wirusem, który cechuje się wyjątkową odpornością na różnego rodzaju warunki środowiskowe. W środowisku domowym wirus potrafi przetrwać nawet 6 miesięcy, a w warunkach o niższej temperaturze nawet dłużej. Jeśli w mieszkaniu był pies chory na parwowirozę, to wprowadzając do tego domu nowego psiaka warto odczekać okres dłuższy niż pół roku, aby mieć pewność, że parwowiroza u szczeniaka się nie pojawi.

Jak rozprzestrzenia się parwowiroza?

Aby pies zaraził się parwowirozą do jego układu pokarmowego muszą dostać się wirusy. W gruncie rzeczy nie jest to zbyt trudne. Wystarczy chwila nie uwagi na spacerze, a pies może zjeść zarażony kał, entuzjastycznie przywitać się z chorym kolegą wylizując mu sierść, albo okolice pyska. Właściciel może przynieść parwowirozę do domu, wystarczy, że przejdzie trawnikiem na którym jakiś czas temu kał oddał chory pies. Po powrocie do domu szczeniak witając się z właściciel może polizać jego buty, a wirus w ten sposób przedostanie się do jego układu pokarmowego. Wirus parwowirozy znajduje się w kale chorego psa, jego moczu, wymiocinach, a także ślinie.

Od chwili zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów mija najczęściej 7-14 dni.

Parwowiroza u szczeniaka i starszego psa

Niestety choroba parwowirozy najczęściej dotyka młode pieski, szczeniaki. Szczególną troską trzeba otoczyć szczenięta do 6 miesiąca życia, którym nie został jeszcze wykonany komplet szczepień. Młode szczenięta nabywają przeciwciała, które przekazuje im matka, z kolei te nieco starsze zyskują odporność wraz z kolejnymi szczepieniami.

Na psi tyfus podatne są także starsze psy, który przez całe swoje życie nie były szczepione. Wirus może również zaatakować zwierzę, któremu z jakiegoś powodu spadła odporność. Na parwowirozę najbardziej są podatne psy ras: owczarek niemiecki, doberman, labrador, rottweiler. Parwowiroza jest bardzo niebezpieczną psią chorobą, a jej współczynnik umieralności wynosi prawie 40%.

Parwowiroza u psa objawy

Powszechnie znane są dwie formy choroby. U psów może wystąpić:

• parwowiroza jelitowa,
• parwowiroza sercowa, rzadziej spotykana.

Parwowiroza jelitowa u psa występuje znacznie częściej niż parwowiroza sercowa. Objawy choroby można zauważyć między 7 a 14 dniem od chwili zakażenia, czyli zetknięcia się z chorym psem, albo jego kałem. Objawy parwowirozy u szczeniaka i u starszego psa mają bardzo gwałtowny przebieg.
Najczęstsze objawy parwowirozy u psa:

• apatia, smutek, osowiałość psa;
• nagłe, ale bardzo silne wymioty;
• utrata apetytu, pies nie chce pić wody, w efekcie czego pojawia się spadek masy ciała i odwodnienie;
• zbyt wysoka, albo zbyt niska temperatura ciała psa;
• wodnista biegunka z dodatkiem krwi, o specyficznym kolorze i zapachu;
• pojawienie się odgłosów, jakby psiakowi przelewało się w brzuchu;
• tzw. podkasany brzuch;
• pies bardzo szybko oddycha;
• osłabiona kurczliwość mięśni, wynikająca z hipoglikemii;
• w badaniach krwi należy zwrócić szczególną uwagę na występowanie leukopenii (spadek ilości białych krwinek) i limfopenii, która ujawnia się między 2 a 5 dniem choroby.

Psy w takim stanie są dużo bardziej narażone na różnego rodzaju infekcje bakteryjne. U psów z parwowirozą może pojawić się także posocznica, albo zatrucie organizmu, czyli sepsa. W wyniku powikłań może dojść do zaplenia płuc, opłucnej, albo powstania ropni.

Parwowiroza sercowa może występować u szczeniaka i to bardzo młodego. Dotyka ona piesków do 2 tygodnia życia. Wynika to z tego, że wirus ten atakuje głównie komórki, które ulegają szybkiemu podziałowi, a komórki sercowe dzielą się u szczeniaka do ukończenia przez niego 2 tygodnia życia. Choroba przebiega bardzo gwałtowanie, a źródłem zakażenia jest nieszczepiona matka. Do zakażenia dochodzi przez infekcję śródmaciczną, albo okołoporodową. Ta postać parwowirozy może objawiać się zasinieniem błon śluzowych, duszeniem się zwierzęcia, a także pojawia się pienista wydzielina z dróg oddechowych. Niekiedy jednak zwierzęta zdychają bardzo nagle, zanim pojawią się jakiekolwiek objawy. Parwowiroza sercowa u szczeniaka dotyka nie tylko jednego psiaka, a raczej więcej zwierząt z jednego miotu.

Parwowiroza leczenie

Każdy właściciel czworonoga musi wiedzieć o tym, że parwowiroza to choroba, która przebiega bardzo intensywnie i prowadzi do wyniszczenia organizmu psa. Dlatego też w niektórych przypadkach niezbędne jest zastosowanie leczenia szpitalnego. Psa należy odizolować od innych zdrowych zwierząt, zwłaszcza szczeniąt i psów starszych, aby nie doszło do rozprzestrzenienia się choroby. Leczenie parwowirozy jest dość skomplikowane i składa się z kilku etapów. Na początku choremu psu nie powinno się podawać żadnego pokarmu. Psu towarzyszy w tym czasie biegunka i wymioty, więc konieczne jest podawanie kroplówek. Oprócz tego trzeba zadbać o uzupełnienie glukozy podając psu wlewy dożylne i uzupełnić aminokwasy. Konieczne jest także wprowadzenie osłony antybiotykowej. Zwierzęciu należy także podawać leki przeciwwymiotne, a niekiedy również leki przeciwkrwotoczne, jeśli psu nieustannie towarzyszy biegunka z krwią. W celu zlikwidowania zarażenia stosuje się także surowicę odpornościową, czyli odwirowaną surowicę psa, który w przeszłości przeszedł parwowirozę. W kolejnym etapie kuracji, po kilkudniowej głodówce można zacząć podawać psu niewielkie ilości pokarmu. Układ odpornościowy psa należy pobudzić do działania podając mu środki immunostymulujące.

Trudno jednoznacznie określić ile trwa leczenie parwowirozy. Leczenie parwowirozy u każdego psa może przebiegać inaczej. Kluczową rolę odgrywają jednak pierwsze 3-4 dni. Psy najczęściej dochodzą do siebie po 7-8 dniach leczenia. W przypadku wystąpienia powikłań, pies może być hospitalizowany i leczony nawet kilka tygodni.

Koszt leczenia parwowirozy nie jest mały. Jednak czego się nie robi, aby nasz czworonożny przyjaciel wyzdrowiał. Najczęściej koszt leczenia parwowirozy oscyluje w granicach kilkuset złotych, jednak wszystko zależy od stopnia zaawansowania choroby.

Parwowiroza u psa – jak zapobiec chorobie?

Musicie przyznać, że parwowiroza to groźna choroba, która wyniszcza psi organizm, a nawet może doprowadzić do jego śmierci. Lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego też każdy właściciel czworonoga powinien zadbać o regularne szczepienia ochronne swojego psa. Profilaktyka parwowirozy opiera się przede wszystkim na stosowaniu szczepień.

Szczepienie szczeniaka powinno odbywać się w trzech etapach: I szczepienie powinno mieć miejsce w 6 tygodniu życia szczeniaka; II szczepienie w 9 tygodniu życia szczeniaka; III szczepienie w 12 tygodniu życia szczeniaka. W przypadku psów, które są szczególnie wrażliwe i narażone na parwowirozę można zastosować dodatkowe szczepienie w 15-16 tygodniu życia szczeniaka.

W przypadku psów dorosłych powinno się stosować szczepienia przypominające co 3 lata. A u suk hodowlanych warto zastosować dodatkowe szczepienie mniej więcej 2 tygodnie przed kryciem, dzięki czemu zwiększa się ilość przeciwciał, która zostanie przekazana szczeniakom.

Parwowiroza nie jest groźna dla człowieka!

Wirus parwowirozy nie jest niebezpieczny dla człowieka. Jednak z uwagi na to, że ulega on wielu mutacjom, podczas opieki nad psem należy pamiętać o zachowaniu podstawowych zasad higieny.

Po przeczytaniu powyższego artykułu każdy już będzie wiedział: czym jest parwowiroza, jakie są objawy parwowirozy u psa i jakie należy wprowadzić leczenie parwowirozy.

Choroba ma ciężki przebieg, Tylko szybka reakcja właściciela czworonoga może uratować psu życie!